♥ پيام هفته ♥
♥ باشگاه تخصصی یوگا پرنده آزاد ♥
دانه ميچيد كبوتر ، به سرافشاني بيد
لانه ميساخت پرستو ، به تماشا خورشيد.
صبح ، از برج سپيداران ، ميآمد باز
روز ، با شادي گنجشگان ، ميشد آغاز.
نغمهسازان سراپرده دستان و نوا
روي اين سبزه گسترده سراپرده رها.
دشت ، همچون پرِ پروانه پُر از نقش و نگار
پر زنان هر سو پروانه رنگين بهار.
هست و من يافتهام در همه ذرات ، بسي
روح شيداي كسي ، نور و نسيم نفسي!
ميدمد در همه ، اين روح نوازشگرِ پاك
ميوزد بر همه ، اين نور و نسيم از دلِ خاك!
چشم اگر هست به پيدا و ناپيدا باز
نيك بيند كه چه غوغاست درين چشمانداز :
مهر ، چون مادر ، ميتابد ، سرشار از مهر
نور ميبارد از آينه پاك سپهر
ميتپد گرم ، هم آوازِ زمان ، قلب زمين
موج موسيقي رويش! چه خوشافكنده طنين.
ابر ، ميآيد سر تا پا ايثار و نثار
سينهريزش را ميبخشد بر شاليزار
رود ، ميگريد تا سبزه بخندد شاداب
آب ، ميخواهد جاري كند از چوب ، گلاب!
خاك ، ميكوشد ، تا دانه نمايد پرواز!
باد ، ميرقصد تا غنچه بخواند آواز!
مرغ ، ميخواند تا سنگ نباشد دلتنگ
مِهر ، ميخواهد تا لعل بسازد از سنگ!
تاك ، صد بوسه ز خورشيد ربايد از دور
تا كه صد خوشه چو خورشيد برآرد انگور!
سرو ، نيلوفرِ نشكفته نوخاسته را
ميدهد ياري كز شاخه بيايد بالا!
♥
سر خوشانند ، ستايشگر خورشيد و زمين
همه مهر است و محبت ، نه جدال است و نه كين.
اشك ميجوشد در چشمه چشمم ناگاه
بغض ميپيچد در سينه سوزانم ، آه!
♥ زنده ياد فریدون مشیری ♥
♥ باشگاه تخصصی یوگا پرنده آزاد ♥